Haber: Taner ÖZAY/ Kamera: Tunahan GÜLER
(KONYA) - Konya’da hayvancılıkla uğraşan 74 yaşındaki Emine Küçükoğlu, artan yem fiyatları ve düşen süt gelirleri nedeniyle geçim mücadelesi veriyor. Küçükoğlu, "Yem çok pahalı, süt düşük geliyor. Hiç yem borcum bitmiyor. Boyuna borçlanıyorum. Hep aylığım var ya ondan karşılarım yem borcumu" dedi.
Konya’da yıllarını hayvancılıkla geçiren 74 yaşındaki Emine Küçükoğlu, artan maliyetler ve düşen süt fiyatlarıyla ayakta kalmaya çalışıyor. Emekli maaşını yem borcuna yatıran Küçükoğlu, "Memnun olunacak bir hayat değil ama yine de malımdan vazgeçmem" diyerek üretici olmanın zorluklarını dile getiriyor. Girdi maliyetlerinden dert yanan 74 yaşındaki Emine Küçükoğlu şunları söyledi:"Hayvancılıkla ilgileniyoruz. Yem pahalı olunca süt yeterli gelmiyor. Sütün parası düşük, yem fazla olunca yetmiyor. Yem öyle yüksek olmasa iyi kötü idare edeceğiz ama yem çok yüksek olunca yetişmiyor. Yani yem çok pahalı, süt düşük geliyor. Hiç yem borcum bitmiyor. Boyuna borçlanıyorum. Hep aylığım var ya ondan karşılarım yem borcumu. Eşim öğretmendi emekli öğretmendi. Onun parası bana kaldı. Onu hep yeme veriyorum. Kendim de doğru dürüst harcamam bile. Hiç de süt almaya bile gelen olmaz. Burası uzak zaten köyde alırlar almazlar bilmem.
"Herkes tüketici olursa bu insanlar nasıl yaşayacak?"
Aşı yaptırayım şuna kestik şuna kestik derler hiç para gelmez bana bilmem. Gelmeden gidiyor orada kesiyor Süt Birliği. Onlar da harcıyor azıcık vicdansızlık mı yapıyorlar, ne yapıyorlar? Küpe parası dediler, aşı parası dediler. Şap aşısı vururlar, çiçek aşısı vururlar işte hep onlara kesilir. Zaten benim yaşım geldi illaki bırakacağım. Ben yine dedim ya ben maaşımı yine onlara yedireyim. Yem borcunu karşılarım yine ben malımdan vazgeçmem. Hayatımdan memnun falan değilim Memnun olunur mu? Yani seve seve bakarım. Elbette herkes üretici olsun, herkes tüketici olursa bu insanlar nasıl yaşayacak? Yani benim aylığım olmasa, ben o aylığı malların yemine vermezsem mecburen bırakırım. Elbette tabii ama ben olmayınca ne yapabilirim?
"Ayakta durmaya çalışıyorum"
Ben BAĞ-KUR’dan emekliyim. Vallahi ayakta durmaya çalışıyorum işte. Ana şimdi gittik sıraya hayat şartları pahalaştı. Elbette ki illaki bak gençler evlenemiyor. Biri olsa gençler evlenmez mi şimdiye? 30 yaşındaki çocuk 'daha zamanı var evlenmem' diyor. Olur mu öyle şey? Bizim zamanımızda 20 yaşında oldu muydu çocuk evde kalmış derlerdi. Şimdi 30 yaşındaki çocuk daha zamanı var. İki tane torunum var. Bugün mesela evlendirsem 30 yaşındalar evlenecekler ama maddi sıkıntılar dolayısıyla. Onlar da malcılık yapıyor işte. Onlar da evlenemiyor. Memurlar evleniyor mu? Makine mühendisi torunum var o da evlenemiyor. Geçim zor. Ev kirası çok pahalı. Evlenirsem nasıl idare edeceğiz?"
