Haber: Sefer TALAY
(BALIKESİR) - Balıkesir’in Burhaniye ilçesinde yaşayan engelli vatandaş Müfide Esringün, göz tedavisi nedeniyle iki yıl ara verdiği örgü bebek üretimine tekrar başladı. Esringün, engelli vatandaşların sosyal hayata karışmasının çok önemli olduğunu belirterek, "Gücünüz yettiği kadar sokaklara çıkın. Bizler sokaklara çıkmayıp, kendimizi eve kapatırsak bizimle ilgili sorunları kimse bilemez. Ne kaldırımlar olur ne rampalar olur ne yollar olur. Hiçbir hizmet alamayız. İnsanlar bizi görmediği sürece, ihtiyaçlarımızı bilemezler. Elimizden geldiği kadar bir şeyler yapalım" dedi.
Burhaniye'de 2 yaşındayken uygulanan yanlış tedavi yüzünden tekerlekli sandalyeye mahkum olan Müfide Esringün hayata küsmeyerek, evinde ürettiği el emeği göz nuru eserleri dışarıda satarak yaşama tutunuyor. Bahçelievler Mahallesi’nde oturan Esringün, evinde ürettiği örme bebekleri Şehit Turhan Bayrakta Parkı önünde satıyor. Herkesin gücü yettiğince bir şeyler yapabileceğini anlatan Müfide Esringün, göz tedavisi nedeniyle 2 yıl ara verdiği bebek üretimine tekrar başladığını söyledi.
"Maksat eve kapanmamak, kendini iyi hissetmek"
Herkesin üretmesi gerektiğini kaydeden Müfide Esringün, şunları söyledi:
"Ben 2 yaşımda geçirdiğim yanlış iğne sonucu felç kalmışım. Boş durmayı sevmiyorum. Daha önceden geliyordum burada satış yapıyordum ama 2 yıldır göz tedavisi görüyorum. Gözlerimde bir rahatsızlığım oldu. En son ameliyatımdan sonra şu anda daha iyiyim. Tekrar başladım bu işleri yapmaya. Hem çocukları sevindiriyorum hem burada iki dost ediniyorum hem de pazar paramı çıkarıyorum. Evde oturmuyorum yani. Engelli arkadaşlarıma buradan mesaj vermek istiyorum. Gücünüz yettiği kadar sokaklara çıkın. Bizler sokaklara çıkmayıp, kendimizi eve kapatırsak bizimle ilgili sorunları kimse bilemez. Ne kaldırımlar olur ne rampalar olur ne yollar olur. Hiçbir hizmet alamayız. İnsanlar bizi görmediği sürece, ihtiyaçlarımızı bilemezler. Elimizden geldiği kadar bir şeyler yapalım. Hemen herkesin sandalyeleri var. Belediyeler yardım ediyor. Kaymakamlıklar yardım ediyor. Bir kasa limon alırsın satarsın. Maksat eve kapanmamak, kendini iyi hissetmek. Üretmek çok güzel bir şey. Kazanmak çok güzel bir şey. Evimize giderken, evimizi arayıp 'ben geliyorum. bir ihtiyaç var mı gelirken ne alayım' diye sormak insana o kadar güzel geliyor ki. Bunu yaşamak lazım. 'Ben sakatım, insanlar acıyorlar da alıyorlar', öyle bir şey yok. Sen yaparsın söylersin fiyatını, işine gelen alır gelmeyen almaz. Bütün engelli arkadaşlarımı dışarı bekliyorum."
